Schuren van oma
De schuren van mijn oma gingen plat.
Mij werd gevraagd om foto's te maken, de dag voordat weggehaald zouden worden.
Daar heb ik van genoten! Want wat een nostalgisch sfeertje hing er!
Het goot van de regen op de dag dat ik foto's ging maken, het weer vertolkte m'n gevoel: weemoed. De foto's heb ik, al rennend in de regen met de paraplu op, gemaakt.
(Klik op de foto's voor een vergroting.)
Moet je die verkleuringen in de muren eens zien!
En dan te weten dat mijn opa jaar in, jaar uit deze deuren en paden heeft gebruikt...
Details...
Een stapel prachtig verweerde dakpannen.
Wat een frisheid is er in de buitenwereld!
Wat zou opa gedacht hebben toen hij het vee in de schuren aan het voeren was? Zou hij ook wel eens verlangend naar buiten hebben gekeken? Want je moet weten dat de paden enorm smal en de ruimtes klein waren: tobben...
Sommigen zullen deze laatste foto weggooien, maar ik hou van deze mysterieuze lichtval.
(En er is hier geen enkel filter of bewerking voor gebruikt.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten